اشعار

پخش سبک                            (به سبك دل شیعه غرق شعف)

شـب شـــادیِّ جــهـــانِ           ولادت صاحـب زمـانِ

یه پـای دلـم ســامـرا و           یه پـای دلـم جـمـکـرانِ

پخش سبک  

گرفتم اِحیا، نیمه شبِ نیمۀ شعبانِ خدایا          صدام و بشنو، به حقّ مهدی پسر حضرت زهرا

حالم خرابِ، غرق گناهم و دلم پر اضطرابِ          من و ببخش که، شب تولّـد گـل ابوترابِ

پخش سبک  

ببین از عشق تو دل چه جور زده به سرش          بیا و مشتـری شو باز این دل و بخـرش

دلــی كـه آواره شــد آرام قـــرار نــداره          دست دلم رو بگیر هرجا میخوای ببرش

 پخش سبک  

آمـده حــقــیــقـت ایــمــان           آمــده آیـــنــۀ ســبــحـــان

بــه یُـمـنِ قــدوم پــاک او           میخـوانم این آیه از قـرآن

 پخش سبک  

مادح روی تو شد، لاله و باغ و چـمن            حجّـت ثـانی عـشر، سیّدی یابن الحسن

سیّدی یا اباصالح (۳) عزیز زهرا مولا؛ عزیز زهرا مولا؛ عزیز زهرا

ای طلـوع صبـحـدم نـور دگـر آورده‌ای           آفـتابی بهـتر از شمس و قـمـر آورده‌ای

شاهدی از جان و دل محبوبتر آورده‌ای           یـا کـه وجـه الله بر اهـل نـظـر آورده‌ای

ای زمین سـامـره طـور تجـلّا خوانمت            یا بهشت حضرت باری تعالا خـوانمت

سرزمین مکّه یا گـلـزار بطحا خوانمت            جبهۀ هفت آسمان یا عرش اعلا خوانمت

بـاز از مَــهــد امـامـت خــبـری مـی‌آیـد          خــبــرِ تــازه‌تــر از تــازه‌تــری مـی‌آیـد

همه گویند بهـم بخت جهان وا شده است          ایـن خــبــر بـا سـنـد مـعـتـبـری مـی‌آیـد

ای آخـریـن امـیـد رسـالـت خوش آمدی           خـورشیـد آسـمـان عـدالت! خوش آمدی

سر تا به پات قدر وجلالت! خوش آمدی           بـنـیـان‌کن اسـاس ضلالت! خوش آمدی

ابـر کـرم که نـم‌نـم بــاران درست کـرد           از این کویر خشک، گلستان درست کرد

دل را تــجــلـّـیـات خـــداونــدی سـحــر           خـانـه‌خـراب زلف پریشان درست کرد

باده ز دست ساقی امشب چشیدنی است!           نـاز نـگـارزادۀ امـشب خـریـدنـی اسـت!

امشب جمال یوسف زهرا چه دیدنی است!           از عاشقان وصف جمالش شنیدنی است:

به فلک می‌رسد از خاک زمین بوی بهشت          گشته عـالـم همه جا گلشن مینوی بهشت

پـیـش یـارم که بود روشنی روی بهشت          عـرق شـرم چکد از رخ دلجـوی بهشت

همين كه شامّه ام مستِ بوی نرگس شد           وصال، روزی اين بـيـنـوای مُـفـلس شد

حضور حضرت معشوق در دلم حس شد           "ستاره ای بدرخـشيد و مـاه مجلس شد"

سامرا امشب ز شب های دگر زیباتری          در جلال و در شرف امّ القرای دیگری

سر به سر لبریز از عطر گل پیغمبری          جـنّـة الـفـردوس یا بـاغ محـمّـد پروری

امشب دوباره مست شدم در هوای تو            امشب دوبـاره شعـر سـرودم برای تو

مجنونم و جنون من از حد گذشته است            من حاضرم که سر بدهم در هوای تو

باز شوریست که در جان جهان افتاده            عـالـم از حـادثـه ای در هـیجـان افتاده

چشم نرگـس به شقـایـق نگـران افتاده            عـالـم پـیــر دگـربــاره جـوان افـتــاده

آسمان امشب جمال حق تعـالی را ببین           نـیـمـۀ ماه محـمـد، مـاه زهـرا را ببیـن
بـرفـراز دست مولانـا امـام عـسـگـری           مـاه نـرگس، آفـتـاب عـالـم آرا را ببیـن

آسمان امشب زمین را بوسه باران میکند           فرش دارد عرش را در خاک مهمان میکند

باز هم دارد ملک سجده به انسان میکند           سفره ها را دست حق دارد پراز نان میکند

عـیـد است ولـی عــیـد قـیـام بــشـریـت           در پــرتــو مــیــــلاد امــام بــشـــریـت

بـا دست کـرم ذات خــداونــد تـعــالــی            زد ســکـــۀ اقــبــال بـه نـام بــشــریـت

امـشب بهـشت را بـه تمـاشـا گـذاشـتـند            امـشب نـمـک بـه سـفرۀ دنیا گـذاشـتـند

امشب به روی دامن نرجس از آسـمان            مـاهـی به نـام مـهـدی زهـرا گـذاشـتـند